Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

ΕΚΛΕΚΤΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ

[πόστ με μουσική autoplay]

Κάτι οι φωτιές, κάτι τα σκάνδαλα τα οποία ακουμπούν και την Αριστερά, κάτι που δεν υπάρχουν πολιτικά σχήματα με ιδεολογίες, και ιδεολογίες που να εκφράζονται πολιτικά, να σου το ΛΑ.Ο.Σ. να προβάλλεται σαν ο μόνος σωτήρας της χώρας, και ο Χέρι-Χέρι ο μοναδικός πολιτικός αρχηγός που κοπιάζει να μην βουλιάξει η Ελλάδα.

Βέβαια, αν είχαν περισσότερο μυαλό εκεί στο κόμμα, θα έκαναν μια γελοιογραφία με τον Πρόεδρο να κάνει μόνο αυτός κουπί ή να αδειάζει μόνο αυτός τα νερά από μια βάρκα που μπάζει. Διότι το να προσπαθεί να κρατήσει στην επιφάνεια το σκάφος τρομπάροντας αέρα (κοπανιστό λέω εγώ) μπορεί να οδηγήσει σε πονηρούς συνειρμούς.

Κάτι μου λέει πως στις προσεχείς εκλογές θα χτυπήσουν διψήφιο αριθμό εκλογικού ποσοστού αυτοί που κάποτε λοιδορούσαμε ως γραφικούς...

Υ.Γ: Το συγκεκριμένο φυλλάδιο, μαζί με διαφημιστικό υποψηφίας του κόμματος μοιραζόταν έξω από εκκλησία στον Πειραιά παραμονή του Αγίου Φανουρίου...εκλεκτικές συγγένειες


Στο πικ-απ ακούμε την πρώτη άρια από την όπερα του Louis Andriessen ROSA - The death of a composer/A horse drama διότι στην τέχνη αγαπάμε τις εκλεκτικές συγγένειες περισσότερο από ότι στην πολιτική.

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

ΚΑΜΕΝΗ ΓΗ, ΚΑΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ

[Πόστ με autoplay μουσική]

Για δεκαετίες ολόκληρες, οι ίδιοι, οι πατεράδες και οι παππούδες τους έκαψαν γή, αγόρασαν καμμένη γή ή καταπάτησαν γή...
και με την αρωγή Αρχιτεκτόνων, Μηχανικών, Εργολάβων, της Πολεοδομίας, του Δασαρχείου και λοιπών Δημοσίων Υπηρεσιών...
και την ηθική αυτουργία των Κυβερνώντων που αδιακρίτως νομιμοποιούν αυθαίρετα κατά χιλιάδες πρίν από κάθε εκλογική αναμέτρηση,
μετέτρεψαν τα δάση της Αρτέμιδας, των Νυμφών και των Σατύρων στην χαρά της μπετονιέρας γεμίζοντας την Ανατολική Αττική με φρικτής αισθητικής τριώροφες "τούρτες" με πισίνα και ιδιωτικό παρεκκλήσιο.
Φυσικά χωρίς κανένα χωροταξικό σχέδιο, χωρίς καμία υποδομή (και ουσιαστική ποιότητα ζωής), μετατρέποντας παράλληλα τους θύλακες πρασίνου που είχαν απομείνει σε παράνομες χωματερές.

Και όταν κάποιοι εξίσου "έξυπνοι" και "μάγκες" με αυτούς θέλησαν να συνεχίσουν για άλλη μια χρονιά το έργο που οι ίδιοι ξεκίνησαν, τότε πανικόβλητοι θυμήθηκαν το δάσος που καίγεται και βγήκαν στα κανάλια ζητώντας προστασία και πυροσβεστικά οχήματα εκεί που θα έπρεπε από την αρχή να είχαν πάει οι μπουλντόζες. Επιπλέον δε, έχουν το θράσος να καταγγέλλουν την ανικανότητα του Κρατικού Μηχανισμού όταν η ίδια αυτή ανικανότητα τους επιτρέπει τόσα χρόνια να παρανομούν.

Όσο για τους Καταλληλότερους, για το Ιερό τοτέμ της Δημοκρατίας, και τους λοιπούς πολιτικούς που επισκέπτονται τις φλεγόμενες περιοχές απασχολώντας προσωπικό της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής για να μπορέσουν να κάνουν μερικές copy-paste δηλώσεις, αν πραγματικά θέλουν να βοηθήσουν, γιατί δεν ενεργοποιούν το στρατό από κομματόσκυλα που έχουν (για να κολλούν αφίσες και να κάνουν τραμπουκισμούς στις συνελεύσεις των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ), για να βοηθήσουν το έργο της πυρόσβεσης στις πληγείσες περιοχές?

Τώρα το μόνο που απομένει είναι να προκηρυχθούν εκλογές για να μου έρθει το deja vu να με αποτελειώσει...

Στο πικ-απ δίπλα ακούτε το κομμάτι "Prematurely Air-Conditioned Supermarket" από την όπερα του Philip Glass, Einstein on the beach. Κι αυτό, διότι όπως και στην όπερα έτσι και στην ζωή τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα δεν είναι ποτέ τυχαία.

Ελπίζω να έχουμε μια καλή βδομάδα χωρίς άλλες απώλειες, και να βάλουμε κάποια στιγμή μυαλό.

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

ΤΟ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ...

της "υπνοβασίας" και της αμφιβολίας, στο "φως" της επίγνωσης της ευτυχίας, είναι για την Όπερα υπόθεση ολίγων λεπτών της ώρας τραγουδιού...τι κρίμα να μην είναι τόσο εύκολο και στην πραγματικότητα...

Natalie Dessay Ah non credea mirarti/Ah non giunge από την όπερα La Sonnambula του Vincenzo Bellini.



Η Μαρία Κάλλας ερμηνεύει με τον πλέον σπαρακτικό τρόπο την άρια Ah non credea mirarti. Να μπορούσε να διαισθανθεί άραγε στα 1965 πως εκείνη δεν θα κατάφερνε ποτέ να φωτίσει τα προσωπικά της σκοτάδια όπως έκανε η ηρωίδα του Bellini στο τέλος της όπερας?

Υ.Γ: Θα έχουμε ένα υπέροχο 3ήμερο λέμε ό,τι κι αν γίνει. Άλλωστε χθές έφαγα για πρώτη φορά βρώμικο what can possibly go wrong!!!

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

広島市 (Hiroshima) - 長崎市 (Nagasaki)

[πόστ με autoplay στην μουσική]

[πηγή google image]

[πηγή Historical Resources About The Second World War]

Και κάπως έτσι, προς παραδειγματισμό των Ιαπώνων και εκφοβισμό των Σοβιετικών τελείωσε τυπικά ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, και ξεκίνησε ο Ψυχρός...

Hiroshima Atomic Bomb Reenactment.


Στην μουσική, η Εθνική Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βαρσοβίας, υπό την διεύθυνση του Witold Rowicki στο έργο του K. Penderecki "Threnody to the victims of Hiroshima"

click to download

Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΥΣΤΕΣ...

[πόστ με autoplay στην μουσική]

...με ποτάκια, χαλαρή διάθεση και κουβεντούλα (όχι δεν θα σας πώ ποιοι γουρούνιασαν στο φαγητό άλλα guys πείτε μου ήταν καλό??), και αν και το οργανώσαμε τελευταία στιγμή μαζευτήκαμε 25 περίπου άτομα μπλόγκερς και μή. Χάρηκα που σας είδα όλους καλά (ορισμένους είχα να τους δώ μήνες), κάποιους μαυρισμένους από τα μπάνια, άλλους με το μισό μυαλό στην Νέα Υόρκη (sakafiora I envy you soooo).

Αν και πολύ θα το ήθελα, δεν θα σας πώ ποιος ήταν το πιο hot γκομενάκι της βραδιάς, ούτε ποιά μπλόγκερ κανόνισε ανερυθρίαστη μπροστά μας να κάνει σέξ με 2 (ναι 2) μπλόγκερς και μετά να φάνε ένα ταψί γεμιστά (pigs!!!).

Θα σας πώ όμως πως η καλή μας Dot έχει γίνει τρελή κούκλα με το μακρύ μαλλί και επιτέλους ελπίζω να το πάρει το αγόρι αφού πρώτα πάρει μερικά μαθήματα μαγειρικής γιατί σέρνεται και σκορβούτο.

Φυσικά όπως γίνεται σε κάθε συνάντηση με μπλόγκερς που σέβεται τον εαυτό της, θάψαμε την Απόλυτη και την Celine (προς μεγάλη απογοήτευση του Musicbug), κάναμε χαβαλέ για το ποιος ήταν top στον τελευταίο γάμο της Καμπαλόγριας, και γενικά μιλήσαμε για όλα τα καυτά θέματα που απασχολούν συνήθως την Ολομέλεια του Ο.Η.Ε. και τα τοπικά κομμωτήρια.

Με λίγα λόγια λόγια περάσαμε πολύ όμορφα, γνωρίσαμε καινούριο κόσμο, και αποφασίσαμε 1η Σεπτέμβρη να κάνουμε την επόμενη μεγάλη συνάντηση σε ψησταριά στη Βάρη και να φάμε μέχρι να ΣΚΑΣΟΥΜΕ!!! Οπότε όσοι χάσατε την συνάντηση της Παρασκευής, κάντε δίαιτα τις μέρες που έρχονται ή απλά ανοίξτε κι άλλη τρύπα στην ζώνη του παντελονιού διότι έρχεται το μεγάλο φαγοπότι χαχαχα.

Πολύ καλημέρα σε όλους και όλες, ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα, και υπέροχες διακοπές (εντός ή εκτός των Τειχών).


Υ.Γ: Όχι αυτή την φορά δεν την γλιτώσατε. Στο πικ-απ η Kathleen Battle σε ηχογράφηση από το Carnegie Hall, ερμηνεύει το Mein Herr Marquis από την οπερέτα Die Fledermaus του Johann Strauss, όχι επειδή κολλάει με κάτι, απλά επειδή ακούγεται πολύ εύθυμο και γουστόζικο.

ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ

Related Posts with Thumbnails