Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

ΓΕΦΥΡΕΣ Σχεδίασμα 1.4

Μια φωτό και μία πρόσκληση μετά, ένα κείμενο για την Αθήνα, λίγο περίεργο, και "αγχωτικό", και ίσως μίζερο ή απαισιόδοξο όπως η ίδια η σχέση μου με την πόλη.

Ο Athensville, μαζεύει εδώ και μια βδομάδα "ιστορίες" από και για την Αθήνα και τις φιλοξενεί στο μπλόγκ του.

Η δική μου συνεισφορά βρίσκεται εδώ.

Ναι το ξέρω πως σας το λέω κατόπιν εορτής (το πόστ έγινε την Πέμπτη που μας πέρασε) αλλά μαζεύτηκαν πολλές αναρτήσεις και που να προλάβω.

Στο πικ-απ, επιστρέφουμε στις τελειωμένες ηρωίδες του Verdi και συγκεκριμένα την Abigaille όπως την ερμηνεύει έξοχα η Μαρία Κάλλας, από την όπερα Nabucco.
Η Abigaille που λέτε είναι κόρη Ναβουχοδονόσορα το οποίο μέτραγε εκείνες τις εποχές και στάνταρ σου έβρισκε πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζουξίδικα της Βαβυλώνας.
Όμως επειδή είμαστε στο θαυμαστό κόσμο της όπερας, δεν μπορεί να έχει τον άντρα που αγαπά γιατί αυτός θέλει την αδελφή της που είναι για σπίτι και αργαλειό κι όχι πολεμοχαρής γκόμενα όπως η ίδια.
Και δεν τις φτάνουν οι χυλόπιτες της κορασίδας, μαθαίνει πως τελικά δεν είναι αυθεντική κόρη του μπαμπά της άλλα μπάσταρδη κόρη σκλάβων άρα παίζει να πάρει τον πούλο και στο θέμα της διαδοχής στο θρόνο.
Ε, δεν θέλει και πολύ για να σαλέψει η γυναίκα και αποφασίζει να πάρει την τύχη στα χέρια της αρπάζοντας το θρόνο και πνίγοντας τους εχθρούς της στο ίδιο τους το αίμα you go girl!!!
Η συνέχεια στο Λυρικό Θέατρο της γειτονιάς σας :)

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

2 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ!!!

Αυτό ήταν κυρίες και κύριοι, κλείσαμε 2 χρόνια (πως περνάνε αλήθεια τα γαμημένα μετά από κάποια ηλικία...).

Δεν μπορώ να πώ, περάσαμε όμορφα, και τους καυγάδες μας τους κάναμε, και τα κουτσομπολιά μας, και με μπλόγκερς γαμηθήκαμε (α χαχαχαχα ok thats a fucking lie but I've always wanted to say that).

Anyway, επειδή δεν έχω και πολύ κέφι και βαριέμαι αφάνταστα, απλά να πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ που έρχεστε και τα λέμε από εδώ, και που μοιράζεστε τις ζωές σας και τις σκέψεις σας από τα δικά σας μπλόγκ.

Να είσαστε όλοι καλά, να περάσετε τέλεια τις γιορτές και πάνω από όλα υγεία :)

Καλά Χριστούγεννα

Για αυτή τη ειδική μέρα των μπλογκογενεθλίων μας, αφήνουμε για λίγο τις καραβοτσακισμένες ηρωίδες του Verdi, για να μεταφερθούμε στο βαθύ Μπαρόκ όπως το ερμηνεύει, παραερμηνεύει, παρερμηνεύει όπως θέλετε πείτε το, η Simone Kermes σε γκαλά που έγινε στο Βερολίνο για την ημέρα κατά του Aids. Παρά τις όποιες πιθανές αντιρρήσεις, η Simone δείχνει να το διασκεδάζει, κι εμείς μαζί της, "ροκάροντας" με τον Adolph Hasse όπως καμία πρίν από αυτήν...I think. Φυσικά για την ανακάλυψη του βίντεο αλλά και της ίδιας της καλλιτέχνιδας δεν έχω παρά να ευχαριστήσω τον φίλο Parsifal που ήταν και ο πρώτος μου μπλόγκερ...που διάβασα όχι που γαμήθηκα χαχαχαχαχαχα

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

WHAT THE FUCK IS THIS?

ok προσπαθώ ο άνθρωπος να μπώ σε εορταστικό κλίμα και να γράψω καμιά καλοσύνη και δεν με αφήνουν να αγιάσω.

Δηλαδή τι παριστάνει αυτή η μεταλλική κατασκευή που σε υποδέχεται (πολύ ταιριαστά) μέσα στα σκουπίδια καθώς πηγαίνεις στον Σταθμό του Ηλεκτρικού στον Πειραιά? Φουγάρο τρένου? φουγάρο πλοίου? Μήπως είναι απλά φαλλικό σύμβολο?

Και ποια η χρησιμότητά της? Είναι πληροφοριακός θάλαμος,αν κρίνω από την ενσωματωμένη τηλεόραση LCD που υπάρχει έμπροσθεν και δεν δείχνει (όπως ήταν αναμενόμενο) τίποτα?

Ακόμη όμως κι αν είχαν απάντηση τα 2 προηγούμενα θεμελιώδη ερωτήματα, υπάρχει κάποιος που να μπορεί να μου απαντήσει τι δουλειά είχαν να φυτευθούν όχι ένας άλλα τέσσερις (4) φοίνικες στην κορυφή της 10 μέτρα και βάλε από το έδαφος? Ποιος θα τους ποτίζει? Έχουν αρκετό χώμα να αναπτυχθούν? Πόσο θένε να μας τρελάνουν? Και για να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη, μπορεί κάποιος να μας πεί πόσο στοίχισε αυτο το εξάμβλωμα άνευ λειτουργικής ή αισθητικής αξίας, και πόσο πάνε στην τελική οι "μίζες" για την αγορά φοινικοειδών που τα τελευταία χρόνια βάζουμε και στον κώλο μας? (Jingle bells, jingle bells...there for a fucking Christmas spirit).

Υ.Γ: Το γκομενάκι που κατεβαίνει τις σκάλες με το καταπληκτικό κωλαράκι παρακαλείται να επικοινωνήσει με τα γραφεία της διεύθυνσης. Ευχαριστώ.

Στο πικ-άπ, η Leonora (όχι αυτή της Δύναμης του πεπρωμένου από τα προηγούμενα πόστ, αλλά της όπερας Il Trovatore επίσης του G. Verdi), αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της Manrico προσφέροντας τον εαυτό της ως αντάλλαγμα στον Conte Di Luna που την πωθεί εδώ και 3,5 πράξεις. Στην πραγματικότητα έχει ήδη φαρμακωθεί γιατί προτιμά να πεθάνει παρά να κάτσει σε άλλον άντρα από αυτόν που αγαπά (ααααχχχ). Ο Κόμης δέχεται, εκείνη άδει από χαρά για την σωτηρία του αγαπημένου της (το απόσπασμα που ακούτε-λέμε τώρα) και όλα βαίνουν προς την τελική τους λύση.

Επειδή όμως το Ιταλικό Μελόδραμα δεν είναι ταινία με την Sandra Bulock για να έχει ευτυχή κατάληξη, η Leonora τα τινάζει με συνοπτικές διαδικασίες (καμιά 15 αρία λεπτά τραγουδιού δηλαδή), ο ξεγελασμένος Κόμης εκτελεί τον Manrico only to find out πώς ήταν ο χαμένος του αδερφός που έψαχνε εδώ και χρόνια και έτσι να πληρωθεί με αίμα η κατάρα μιας γριάς τσιγγάνας μάγισσας.

Ερμηνεύει η Μαρία Κάλλας (έλα που μου θέλετε και πάλι λίνκ) και άλλος ένας που δεν θυμάμαι γιατί δεν βρίσκω το εξώφυλλο του cd να δώ την διανομή χαχαχαχαχα

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ ΜΟΥ...

...ή είμαι ο μόνος άνθρωπος που δεν ψάχνει σχέση?

Διότι για το γεγονός πως δεν έχω νοιώσει την παραμικρή πραγματική επιθυμία για σχέση ποτέ (άσχετα αν προσπάθησα να το δοκιμάσω πέρσι) ξέρω πως είμαι μοναδικός.

What's wrong with me? seriously λέμε.


Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΤΑ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΛΑ...

...με το "πάμε βόλτα στα ΙΚΕΑ?" ήρθε το "πάμε βόλτα στα Carrefour?" να με αποτελειώσει.
Γιατί σε εμένα όλα Θεέ μου?

Την Δευτέρα, μου ήρθε mail, έχουμε λέει υποχρεωτική διόρθωση στη Σχολή με μακέτες και σχέδια...σκατά Σου-Κού ΘΑ περάσω πάλι χοχοχοχοχο...
Εκτός κι αν τα γαμήσω όλα και πάω να δώ το Avatar.

Στο πικ-απ, (για να γυρίσουμε λίγο στα κλασσικά) η Μαρία Κάλλας στην άρια Pace, Pace mio Dio από την όπερα LaForza del Destino του Giuseppe Verdi.

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

La période rouge d'Athènes





τρομάρα σας επαναστάτες του κώλου...

Είναι ιδέα μου, ή η Αθήνα βιώνει την πιο μίζερη φάση της εδώ και πολύ καιρό?


ΘΑ έχουμε ένα σούπερ Σου-Κού (πως να μην έχουμε άλλωστε αφού κοιμηθήκαμε 10 ώρες το βράδυ), φιλιά σε όλους.


Στο προσωρινό πικ-άπ, πατάτε (αν θέλετε) και ακούτε την Birgit Nilsson ως Σαλώμη στην ομώνυμη όπερα του Richard Strauss , να καταφέρνει να φιλήσει τα χείλη του Ιωάννη που τόσο λαχταρούσε, έστω κι αν το κεφάλι του δεν βρίσκεται πλέον συνδεδεμένο με το υπόλοιπο σώμα του...
Ο Ηρώδης δεν αντέχει την νεκροφιλία της και διατάζει την εκτέλεση της...
Η Σαλώμη πέφτει νεκρή από τις ασπίδες των στρατιωτών του Ηρώδη και...το κοινό αποθεώνει όπως της αξίζει την Birgit Nilsson στο βίντεο που ακολουθεί από gala στην Μ.Ε.Τ. το 1972.


Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ...

...ποτέ δεν την έχεις όταν την χρειάζεσαι.

Φυσικά ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο σου-κού έστω κι αν το περάσουμε κάνοντας μακέτα (μπλιάααχ)

Στο πικ-απ, ακούμε το Concerto en mi mineur (SBI 152) Version de 1798 από τον Zbigniew Preisner αποδιδόμενο στον φανταστικό Ολλανδό συνθέτη του 18ου αιώνα Van den Budenmayer, από την ταινία του Krzysztof Kieslowski La double vie de Veronique.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

La période bleue d'Athènes

[πόστ με μουσική autoplay]


Στο πικ-απ η άρια Ombra mai fu από την όπερα Serse του Handel, στην ηλεκτρονική της μορφή από τον William Orbit.

ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο που-σου-κού (Παρασκευές δεν έχω μάθημα χοχοχο).

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

ΝΕΟ ΜΠΛΟΓΚ

Όχι, όχι δικό μου, τρελός είμαι να κάνω δεύτερο? Όχι πως όποιος έχει 2ο, 3ο κλπ είναι τρελός αλλά εγώ θα ήμανε αν έκανα και οκ this isn't about me λέμε.

Ο Καημός, είχε έναν καημό. Να μας δεί να παρουσιάζουμε ένα νέο μπλόγκ, όχι όμως κάποιου φίλου μας άλλα κάποιο που για τον οποιοδήποτε λόγο μας έχει κινήσει το ενδιαφέρον, μας έχει συγκινήσει ή ό,τι άλλο και γιαυτό το διαβάζουμε. Έφτιαξε λοιπόν ένα παιχνίδι, έγραψε τους κανόνες και μας κάλεσε να παίξουμε.

Εγώ λοιπόν αποφάσισα να σας παρουσιάσω το (νέο για μένα) μπλόγκ μιας αρχιτεκτόνισσας, ενός Ατίθασου Πνεύματος όπως θέλει η ίδια να ονομάζεται. Το ατίθασο μας πνεύμα είναι Αιγοκερίνα και άρα όπως λέει η ίδια ότι λένε τα ζώδια, μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Πόσο μάλλον την Αρχιτεκτονική Σχολή της Βιέννης, (όχι καλέ δεν ζηλεύω καθόλου που σπουδάζει στην Ιερή Πόλη του μεγαλούργησαν μορφές της αρχιτεκτονικής όπως ο Otto Wagner ή ο Adolf Loos μεταξύ άλλων). [δεν μπαίνω στην διαδικασία να μιλήσω για ζωγράφους, ποιητές, μουσικούς γιατί πάει το χάσαμε μετά].

Της αρέσει το κερασοκόκκινο και έχει την χαρά να το δοξάζει παντοιοτρόπως η νέα της σχολή. Για το μπορντοροδοκόκκινο δεν ξέρω τι άποψη έχει.

13 χρόνια στην Βιέννη όπως γράφει η ίδια, άλλα παίζει να μου είναι Σαλονικιά και τρελαίνομαι που βλέπω ότι η πόλη αυτή μπολιάζει την ζωή μου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τόσο cool άτομα. Τώρα αν δεν είναι Σαλονικιά κι εγώ κατάλαβα λάθος από την ανάρτηση για το ταξίδι στην Θεσσαλονίκη ε καλά δεν πειράζει χαχαχα.

Πιστεύει πως υπάρχουν πραγματικά 10 λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε να τα φτιάξεις με έναν αρχιτέκτονα (οκ εδώ θα διαφωνήσω λίγο αλλά αυτά θα τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά ελπίζω).

Και θα μου πείτε, καλά ρε μεγάλε (ή τι μας λές μαρή τρελή-όσοι με ξέρετε), και γιατί αυτό το μπλόγκ και όχι κάποιο άλλο?

Λοιπόν, πρέπει να ομολογήσω το εξής. Ζηλεύω λίγο (έως πολύ) την Ατίθασο Πνεύμα για την αγάπη ή καλύτερα την καύλα που έχει για αυτή την σχολή. Την αναφέρει ως τον έρωτά της, τρελαίνεται όταν δεν μπορεί να είναι εκεί, και περιγράφει τόσο όμορφα τις πρώτες τις εντυπώσεις για τα μαθήματα, τα πρώτα ξενύχτια, τις πρώτες μακέτες. Μπήκε σε αυτή την σχολή στην κατάλληλη (υποθέτω) ηλικία όταν το μυαλό είναι ανοικτό σε κάθε είδους ερεθίσματα και η δημιουργικότητα χτυπάει κόκκινο. Κάτι που δυστυχώς δεν ένοιωσα εγώ που μπήκα στην σχολή στα 27. Διότι σε αυτή την ηλικία μπορώ να έχω άλλα επίπεδα κατανόησης έχω όμως και πολλά, πολλά στεγανά στην σκέψη μου, πολλά βαρίδια βρε αδερφέ. Κι έτσι απολαμβάνω λιγότερο αυτή την μεγάλη περιπέτεια που λέγεται αρχιτεκτονική. Γουστάρω όμως που η κοριτσάρα από την Βιέννη θα τα ζήσει όλα στο έπακρο, κι αν μας έρθει κάτω για Εράσμους θα έχει να μας διηγηθεί από κοντά υπέροχες καταστάσεις.

Δεν ξέρω αν έχω να πώ κάτι περισσότερο, άλλωστε δεν έχω διαβάσει και ολόκληρο το μπλόγκ της (που χρόνος για τέτοιες πολυτέλειες). Σας αφήνω με την προτροπή να κάνετε ένα πέρασμα από εκεί όταν ευκαιρήσετε, επιστρέφω κι εγώ στο σχεδιαστήριο μου μπάς και μου έρθει καμιά έμπνευση για το δικό μου θέμα.

Καλό σου-κου ΘΑ έχουμε δεν το συζητώ. Καλεσμένοι να συνεχίσουν το παιχνίδι, είναι οι πρώτοι 5 που θα αφήσουν σχόλιο χαχαχα χωσέ κουέρβο!!!


Στο πικ-άπ και επειδή το ζήτησε η μικρός γιατρός Σ.Π.Ρ. και επειδή είμαι α waltz kind of man ακούμε το Waltz 2 από την Jazz Suite του Dmitri Shostakovich όπως ακούγεται στην ταινία Μάτια Ερμητικά Κλειστά του Stanley Kubrick.

Υ.Γ: Μέσα στο καλοκαίρι, μου ζητήθηκε 2 φορές να παίξω σε μπλογκοπαίχνιδα και μου δόθηκαν από καλούς φίλους μπλόγκερς μερικά από τα βραβεία που κυκλοφορούσαν εκείνη την περίοδο. Δεν πρόλαβα (ή δεν βρήκα την διάθεση να παίξω) ούτε παρέλαβα τα βραβεία ευχαριστώντας όσους τα έδωσαν όπως θα έπρεπε. Sorry guys ελπίζω να επανορθώσω κάποια στιγμή.

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

LIBERATE ME...

[Πόστ με μουσική autoplay]



Αφιερωμένο στους φυλακισμένους καταναλωτές

Στο πικ-άπ, το Lux Aeterna του Gyorgy Ligeti από την ταινία Space Odyssey 2001.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

ΠΟΣΤ ΚΡΑΞΙΜΟ!!!

Καλησπέρα καλησπέρα σε όλους!

Πίστευα πως ποτέ δεν θα χρειαζόταν να ασχοληθώ με τις χαζομάρες που γράφονται κατά καιρούς στα διάφορα προφίλ ανεύρεσης άντρα όμως όπως λένε ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι. Έτσι κι εγώ πέτυχα προφίλ μιας κατακαημένης αδερφούλας που μέσα σε όλα τα "προσόντα" της είχε και το international blogger!!!!

Και σκέφτομαι OH MY GOD διαβάζω καλά? Από πότε το μπλόγκινγ έγινε προσόν για να έρθει κάποιος να σε πηδήξει? Τι άλλο θα δούν τα μάτια μου? Youtuber? Facebooker?

Άλλα θα μου πείς όταν το άτομο λέγεται Βαγγέλης και συστήνεται ως Άγγελος για να έχει περισσότερη πέραση (και επειδή μεταξύ μας δεν μπορεί να υποστηρίξει και πολύ το Βαγγέλας), το international blogger σε πείραξε?....
_______________________________________________

Και σα να μήν έφτανε αυτό, βλέπω σχόλιο στο προηγούμενο πόστ ότι σοβαρή δήθεν άνθρωπος και δήθεν μπλόγκερ πήγε ΝΤΕΝΙΣΗ!!!!
Ντροπή σου μαρή highvoltagepress. Δεν φτάνει που πήγες και είδες ΝΟΝΙΚΑ το έριξες και στην Μιμή? Θα εισηγηθώ να σε διώξουμε από το κομμωτήριο!!!
Τι, ναι κι εγώ είχα δεί Θεοδώρα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (dude I am old) αλλά το κρύβω δεν το κάνω πόστ.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν πως μπορώ να διατηρήσω ηρεμία και ψυχραιμία μου λέτε? Θα πάρω τους δρόμους το αποφάσισα.

Α, και για κερασάκι στην τούρτα, πόσα GB λέτε είναι ελεύθερα στον υπολογιστή μου? 666!!!! Δεν υπάρχει έλεος δηλαδή.

Και για να διατηρήσουμε μιαν επίφαση ποιότητας σε αυτό το υψηλών συμβολισμών άλλα ουσιαστικά υποτιμητικό για την νοημοσύνη μας πόστ, στο πικ-απ ακούμε το πασίγνωστο Hojotoho! Heiaha! που οι περισσότεροι γνωρίζουμε και ως Ride of the Valkyries από την όπερα Die Walkure του Richard Wagner σε άρχαια ηχογράφηση του 1940 με την Kirsten Flagstad ως Πρώτη Βαλκυρία. [διότι ο Kikop 80 ζήτησε να ακούσει κάτι από τα "πάθη των Νίμπελουνγκεν"].

Κι αν αναρωτιέστε που το έχετε ξανακούσει το μουσικό κομμάτι, είναι στην γνωστή σκηνή από την ταινία Αποκάλυψη Τώρα.


ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο σου-κού αν και με πολύυυυυυ τρέξιμο. Φιλιά σε όλους.

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ!!!

Ε ναι λοιπόν άρχισε να μου πήζει και προβλέπω μέχρι το τέλος του εξαμήνου να έχει γίνει μυζήθρα...

Κόπηκαν οι βραδιές όπερας κάθε Κυριακή στου V, πάνε οι καφέδες και τα μπάρ, και σε 2 βδομάδες κατάφερα να πάω μόνο 2 φορές στο Μέγαρο μουσικής μία για την όπερα του Gluck "Alceste", και μία για να ακούσω την Φιλαρμονική της Αγίας Πετρούπολης. Α, πήγα και την Δευτέρα μετά την Σχολή και είδα "Κυνόδοντα", την καλύτερη και πιο εμπνευσμένη ελληνική παραγωγή που έχω δεί εδώ και χρόνια.
Κοινώς κατάντια έχω κλειστεί σπίτι σαν τον κατάδικο γκρρρρρρρρρρ

Πέρα από την πλάκα μου λείπουν τα φιλαράκια μου που έχω μέρες να δώ, μου έλειψε και το διάβασμα των μπλόγκ είναι η αλήθεια και αυτό δεν το περίμενα. Βασικά μπήκα στο reader σήμερα που είναι και Halloween και είδα πως έχω αδιάβαστα 666 πόστ!!! Spooky isn't it?
Χα χα με το ρυθμό που πάω θα βρεθώ με 6.000 αδιάβαστα σύντομα. Βασικά ελπίζω όλοι να ήσαστε πολύ πολύ καλά και να μην έχω χάσει κάτι σημαντικό.

Λοιπόν αυτά προς το παρόν, θα σας αφήσω με μερικά ακόμη ενσταντανέ από την Σχολή διότι ό,τι κι αν λέμε την αγαπάμε την καριόλα και είναι τρελή γκάβλα!!!!

έχει gay στην Σχολή????ΣΟΚ και ΔΕΟΣ

διότι ο βήχας και ο Έρως δεν κρύβονται


Παλιά, άλλα όπως αποδεικνύεται διαχρονικά!!!


Βρέθηκε παπαγάλος, χάθηκε τσάντα!!!



Τελικά έχουμε θέμα με τις τουαλέτες!


Αν ήταν έτσι θα γαμούσα συνέχεια
ΟΥΑΑΑΑΑ Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!!!
Η μία είμαι εγώ!!!


OMG Τόσα κοντεύω στη Σχολή!!!

χαχαχαχαχαχα

Εγώ να δείς τι βιώνω...
ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕΕΕΕΕ

Αν και λίγο ανορθόγραφο την έχει την πλάκα του

Κι εγώ αγάπη μου άλλα που.
Αχ εδώ το έχω άλλα κρατιέμαι.

ΑΗΔΙΑ!!!
Έτσι θα παραλληρώ σε 3 μήνες...

Κανένας σεβασμός όμως!!!


Χαχαχαχαχα παλιό αλλά καλό!!!

ΑΧΑΧΑΧΑ άντε να ακούσεις Shakira ΧΑΧΑΧΑΧΑ
(είμαι από τότε που έκανε επιτυχία η Shakira στην Σχολή???? Μαλάκα πρέπει να φύγω από εκεί)


Τα υπόλοιπα και τα ακόμη περισσότερα σε επόμενα ποστ όποτε κι αν γίνουν αυτά. ΘΑ έχουμε μια φοβερή βδομάδα. ΦΙΛΙΑ σε όλους!!!!

Α και για να μας πάει καλά η βραδιά και η βδομάδα και όλα, ακούμε στο πικ-απ την εισαγωγή από τους Αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης (Die Meistersinger von Nürnberg) του Richard Wagner.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΧΟΛΗ...

Le Corbusier is here...αναζήτησε τον.


πού είναι καλέ και τον ψάχνω μια βδομάδα? γκρρρρρρρ

Επίσης αναζητούνται ή καταζητούνται (όπως το πάρει κάνεις) οι αδερφές Dalton

όσο για τις pilates ήταν απλά αναμενόμενο...


the do it yourself files...


και για το τέλος, μερικά παλιά άλλα πολύ αγαπημένα.


the toualeta files (που φυσικά σε μια avant-garde σχολή σαν την δική μας είναι μεικτές)



Μετά την ομιλία της βλάχας της Zaha στα πλαίσια του Meragon Plus

ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΛΕΜΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!


Παρ' όλα αυτά, ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο Σου-Κου

Επειδή σήμερα ούτε ο ΟΤΕ την παλεύει και προσπαθώ από το πρωί να κάνω αυτό το πόστ, μουσικούλα δεν θα προσπαθήσω να βάλω. Άντε τυχερά, σας έφεξε πάλι χαχαχα

ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ

Related Posts with Thumbnails